Zaterdagmiddag werd in de Amsterdamse RAI de zesde wereldbeker kwalificatiewedstrijd voor dressuurruiters van dit seizoen verreden. Niet de op voorhand gedoodverfde favoriet Adelinde Cornelissen greep de zege, maar de Duitse Helen Langehanenberg was met Damon Hill de sterkste.
Na de afgetekende zege in de Grand Prix kreeg Jerich Parzival gedurende de Kür last van spanning, wat zich in een paar onderdelen zoals de pirouette wreekte. Langehanenberg reed technisch een foutloze proef, waarbij ze soms even op de muziek achter raakte. Dat werd de Duitse minder zwaar aangerekend, waardoor zij kon winnen. Cornelissen werd tweede, voor de Duitse Isabell Werth met Don Johnsson.
Wim Ernes, pas in functie als bondscoach, vatte de Nederlandse situatie na afloop van de Kür kort en bondig samen. “Gisteren na de Grand Prix hadden we met elkaar een heel goed gevoel over de samenwerking tussen ruiters en coach en hoe dat uitpakte in de ring. Daardoor ontstond er iets wat je als een ‘positieve flow’ mag omschrijven. Die is nu na de Kür wel iets weggeëbd”, aldus Ernes. Daarbij doelde de bondscoach op een rij van kleine foutjes bij enkele Nederlandse ruiters. Zo reed Marlies van Baalen met BMC Miciano op de meeslepende klanken van een saxofoon een fijne Kür, maar haperde het even in de eners.
Stephanie Peeters moest er zelfs halverwege mee stoppen, omdat Unlimited last kreeg van te veel spanning. Ook Patrick van der Meer leek spectaculair van start te gaan, maar na enkele drafpassen viel Uzzo in galop. Ook aan het einde kwamen er weer kleine storingen. Edward Gal kwam aan de start met Glock’s Romanov en ook bij hem waren er in het begin een paar kleine haperingen. Bij Cornelissen kwam de spanning te voorschijn op de plek waar deze combinatie drie jaar geleden de strijd moest staken, omdat Parzival niet langs een bepaald punt durfde te gaan.
Positieve uitschieters waren er aan Nederlandse zijde gelukkig ook. Zo reed Rabo Talententeamlid Diederik van Silfhout met Luxvorm’s Popeye een hele mooie Kür met sterke piaffe en passage reprises en hij eindigde dan ook op een negende plek en maakte daarmee zijnn wildcard helemaal waar. Hans Peter Minderhoud stuurde Glock’s Tango met zeer veel expressie rond en Hij eindigde als zevende, pal voor de eveneens sterk en foutloos acterende Imke Schellekens-Bartels met Toots.
Helen Langehanenberg was blij gewonnen te hebben. “Al vanaf de warm up deze morgen gaf Damon Hill me een goed gevoel en tijdens de wedstrijd was het een plezier om hem te rijden. Gisteren hadden we in de Grand Prix ook wel dat goede gevoel, maar liepen we tegen een paar kleine foutjes aan. Nu ontbraken de foutjes en hadden we voor mijn gevoel ook iets meer expressie”, aldus Langehanenberg.
De voorzitter van de jury Ghislain Fouarge was er na afloop van de wedstrijd van overtuigd dat de strijd om de overwinning in de beker finale, die eind april in Gothenburg wordt verreden, wordt uitgevochten tussen de eerste vijf ruiters in de uitslag van Amsterdam. “Dat zegt iets over het niveau van deze wedstrijd”, aldus Fouarge, die als enige van de vijf juryleden Cornelissen op de eerste plaats had staan en Langehanenberg op de tweede. “In mijn ogen was de moeilijkheidsgraad in de Kür van Cornelissen iets hoger en liep Langehanenberg haar Kür niet altijd synchroon met de muziek. Gezien het feit dat mijn vier collega’s er anders over dachten moet ik dus tot de conclusie komen dat ik het verkeerd heb gezien”, aldus Fouarge.
Interview Helen Langehanenberg
Bron: KNHS (Jacob Melissen)
Foto: Foto Trailer
